Αποψίλωση: Η απομάκρυνση ή και καταστροφή της βλάστησης σε μία περιοχή. Γίνεται είτε λόγω υλοτόμησης, για την εκμετάλλευση των προϊόντων της ξυλείας, είτε για εξεύρεση νέων χώρων κατοικίας και καλλιέργειας. Έντονη αποψίλωση παρατηρείται στα τροπικά δάση. |
|
Διάβρωση: H απομάκρυνση του επιφανειακού τμήματος του εδάφους που προκαλείται από τα νερά των επιφανειακών απορροών και από τον άνεμο. Οι διεργασίες διάβρωσης επηρεάζονται από το είδος και τη μορφολογία του εδάφους, την ένταση των βροχών και του ανέμου, από το είδος της βλάστησης καθώς και από ανθρώπινες δραστηριότητες. |
|
Ερημικό οικοσύστημα: Οικοσύστημα που χαρακτηρίζεται από μικρή παραγωγικότητα και μικρή βιομάζα λόγω φυσικών συνθηκών (άγονο εδάφος, και χαμηλά ποσοστά βροχόπτωσης). |
|
Ερημοποίηση: Διαδικασία μετατροπής ενός οικοσυστήματος σε ερημικό κυρίως λόγω ανθρώπινης παρέμβασης. Χαρακτηρίζεται από μείωση της παραγωγικότητάς του, της γονιμότητας του εδάφους και της βλάστησης. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα υποβάθμισης του οικοσυστήματος από την όξινη βροχή, την αποψίλωση (όπως στην περίπτωση των τροπικών δασών), τις επανειλημμένες πυρκαγιές και την υπερβόσκηση (στα μεσογειακά οικοσυστήματα). |
|
Κλίμα: Ένα σύνθετο σύστημα που διαμορφώνεται από τη μέση τιμή των μετεωρολογικών συνθηκών (θερμοκρασία, υγρασία, ηλιοφάνεια , ατμοσφαιρική πίεση, κατακρημνίσεις, ταχύτητα ανέμου κ.ά.) ενός τόπου για τουλάχιστον τριάντα συνεχή έτη. |
|
Μεσογειακό κλίμα: Κλίμα που χαρακτηρίζεται από αλληλοδιαδοχή ενός υγρού και σχετικά ήπιου θερμοκρασιακά χειμώνα με ένα θερμό και ξερό καλοκαίρι. |
|
Μεσογειακό οικοσύστημα: Χαρακτηριστικός τύπoς oικoσυστήματoς πoυ κυριαρχεί στις περιοχές που εμφανίζουν μεσoγειακό κλίμα (Μεσoγειακές χώρες, Καλιφόρvια, Χιλή και περιoχές της Αυστραλίας και της Ν.Αφρικής), όπoυ o ήπιoς και υγρός χειμώvας εvαλλάσσεται με τo μακρύ θερμό και άvυδρo καλοκαίρι. Στα οικοσυστήματα αυτά, που παρουσιάζουν μεγάλη βιοποικιλότητα, κυριαρχούν μεγάλοι θάμνοι (π.χ. σκίνοι, πουρνάρια), χαμηλά ξυλώδη φυτά δηλ. θάμvoι και φρύγαvα με μικρά φύλλα (όπως η ασφάκα, η λαδαvιά, τo θυμάρι κ.ά.) και δάση κωνοφόρων (πεύκα). |
|
Μηχανισμοί αναγέννησης: Μηχανισμοί προσαρμογής στην περιοδική εμφάνιση της φωτιάς, τους οποίους έχουν αναπτύξει τα φυτά των μεσογειακών οικοσυστημάτων, επιτυγχάνοντας την αναγέννηση αυτών. Περιλαμβάνουν την αυξημένη φύτρωση σπερμάτων μετά τη φωτιά και τον σχηματισμό νέων βλαστών και φύλλων από υπόγειους οφθαλμούς. |
|
Οφθαλμός φυτών: Μη αναπτυγμένος βλαστός που προστατεύεται από λέπια. Είναι το τμήμα του φυτού από το οποίο γίνεται η αύξηση του φυτού με σχηματισμό νέου βλαστού. |
|
Παραγωγικότητα: Ο ρυθμός με τον οποίο οι οργανισμοί ενός οικοσυστήματος παράγουν οργανική ύλη. Διακρίνεται σε πρωτογενή (αν αναφερόμαστε στον ρυθμό με τον οποίο οι παραγωγοί ενός οικοσυστήματος δεσμεύουν την ηλιακή ακτινοβολία και τη μετατρέπουν σε χημική) και δευτερογενή (αν αναφερόμαστε στον ρυθμό με τον οποίο οι καταναλωτές ενός οικοσυστήματος παράγουν οργανική ύλη αξιοποιώντας τη χημική ενέργεια που παραλαμβάνουν με την τροφή τους). |
|
| Κατά ημερομηνία δημιουργίας
