Οι αναφορικές τοπικές προτάσεις συμπληρώνουν το ρήμα της πρότασης την οποία προσδιορίζουν ως επιρρηματικοί προσδιορισμοί του τόπου και δηλώνουν:
- κίνηση από τόπο (π1)
- κίνηση προς τόπο (π2)
- κίνηση μέσα από τόπο (π3)
- στάση σε τόπο (π4).
Συχνά οι αναφορικές τοπικές προτάσεις, όταν εκφέρονται με υποτακτική συνοδευόμενη από το αοριστολογικό
ἄν, εκφράζουν και υπόθεση. Την κυρίαρχη βέβαια επιρρηματική λειτουργία την επιτελεί η τοπική σημασία της που, κατά κάποιο τρόπο, επισκιάζει τη δεύτερη, την υποθετική (π5, π6).
Παραδείγματα
|
- Ἀλλὰ γὰρ ἤδη, ἔφη, ἐκλείπειν μοι φαίνεται ἡ ψυχὴ ὅθενπερ, ὡς ἔοικε, πᾶσιν ἄρχεται ἀπολείπουσα. (Ξενοφῶν, Κύρου Παιδεία 8.7.26)
Μτφρ: Αλλά όμως τώρα πια μου φαίνεται πως με εγκαταλείπει η ψυχή από κει, από όπου, όπως φαίνεται, αρχίζει για όλους να φεύγει.
- Οὗτοί εἰσιν οὓς ὁρᾶτε μόνοι ἔτι ἡμῖν ἐμποδὼν τὸ μὴ ἤδη εἶναι ἔνθα πάλαι σπεύδομεν. (Ξενοφῶν, Κύρου Ἀνάβασις 4.8.14)
Μτφρ: Αυτοί που βλέπετε είναι οι μόνοι που μας εμποδίζουν ακόμα να φτάσουμε εκεί, όπου προ πολλού κατευθυνόμαστε.
- Ξενοφῶν ἔχων τῶν ὀπισθοφυλάκων τοὺς ἡμίσεις ἐπορεύετο, ᾗπερ οἱ τὸν ἡγεμόνα ἔχοντες. (Ξενοφῶν, Κύρου Ἀνάβασις 4.2.9)
Μτφρ: Ο Ξενοφώντας με τους μισούς οπισθοφύλακές του πορευόταν μέσα από τα μέρη που πορεύονταν όσοι είχαν τον οδηγό.
- Ὡς δ᾽ ἐν βραχεῖ εἰπεῖν, ἅπαντες ἐπιστάμεθα ὅτι Ἀγησίλαος, ὅπου ᾤετο τὴν πατρίδα τι ὠφελήσειν, οὐ πόνων ὑφίετο. (Ξενοφῶν, Ἀγησίλαος 7.1)
Μτφρ: Για να μιλήσω σύντομα, όλοι μας ανεξαίρετα γνωρίζουμε ότι ο Αγησίλαος όπου πίστευε πως θα ωφελήσει κάπως την πατρίδα δεν υπολόγιζε τους κόπους.
- Ὅπῃ γὰρ ἂν πορευώμεθα, κρατοῦμεν τῆς χώρας. (Ξενοφῶν, Κύρου Παιδεία 5.5.44) τόπος + υπόθεση (με απόδοση: κρατοῦμεν: αόριστη επανάληψη στο παρόν ή στο μέλλον)
Μτφρ: Γιατί, οπουδήποτε βαδίζουμε, γινόμαστε κύριοι της χώρας.
- Καὶ σὺ δ᾽, ἔφη, οὐκ ἔρημος ἔσῃ, ἀλλ᾽ ἐγώ σε καὶ σωφροσύνης ἕνεκα καὶ πάσης ἀρετῆς καὶ τἆλλα τιμήσω καὶ συστήσω ὅστις ἀποκομιεῖ σε ὅποι ἂν αὐτὴ ἐθέλῃς. (Ξενοφῶν, Κύρου Παιδεία 7.3.12) τόπος + υπόθεση (με απόδοση: ἀποκομιεῖ: προσδοκώμενο)
Μτφρ: Και συ βέβαια, είπε, δεν θα μείνεις μόνη, αλλά εγώ και για τη σωφροσύνη σου και για όλο το ήθος και για τα άλλα θα σε τιμήσω και θα σου δώσω συνοδούς για να σε μεταφέρουν όπου τυχόν η ίδια θέλεις.
|