Δευτερεύουσες αναφορικές προτάσεις: ΙΑ. Αναφορικές υποθετικές προτάσεις

Αναφορικές υποθετικές προτάσεις

Οι αναφορικές υποθετικές προτάσεις:

αναφέρονται όχι συγκεκριμένα, αλλά αόριστα σε πρόσωπα, έννοιες, πράγματα, τόπους, καταστάσεις. Η αναφορική αντωνυμία ή το αναφορικό επίρρημα δηλαδή με τα οποία εισάγονται δεν αναφέρεται σε κάποιον συγκεκριμένο όρο της προσδιοριζόμενης πρότασης (ὅς, ὅστις = εἴ τις· ὅπου = εἴ που· ὃς ἂν = ἄν τις).
Ισοδυναμούν με υποθετική πρόταση, της οποίας απόδοση είναι η κύρια πρόταση. Μαζί της σχηματίζουν λανθάνοντα υποθετικό λόγο.
Εκφέρονται με τις εγκλίσεις των υποθετικών προτάσεων (οριστική -π1, υποτακτική -π2, ευκτική -π3) και σχηματίζουν όλα τα είδη των υποθετικών λόγων (π4, π5, π6, π7, π8, π9).
Συνοδεύονται από το αοριστολογικό ἄν, όταν εκφέρονται με υποτακτική, και ονομάζονται αναφορικές αοριστολογικές. Ο δε υποθετικός λόγος, τον οποίο σχηματίζουν στην προκειμένη περίπτωση, είναι η αόριστη επανάληψη στο παρόν ή στο μέλλον ή το προσδοκώμενο (π10, π11).
Εκφέρονται με ευκτική του λαγίου λόγου, στον πλάγιο λόγο, αντί της υποτακτικής με το αοριστολογικό ἄν (π12).
Ἔχουν άρνηση μή (π13), σπάνια οὐ και μόνο στον πλάγιο λόγο (π12).

Παραδείγματα

Ὅστις δὲ τὰ αὑτοῦ ἀγνοεῖ, καὶ τὰ τῶν ἄλλων που ἂν ἀγνοοῖ κατὰ ταὐτά. (Πλάτων, Ἀλκιβιάδης Α΄ 133ε)
Μτφρ: Όποιος δε αγνοεί τα δικά του πράγματα, για τους ίδιους λόγους θα αγνοεί, αν δεν απατώμαι, και τα πράγματα των άλλων.

Ὡς ἐγώ, οὐ μόνον νῦν, ἀλλὰ καὶ ἀεί, τοιοῦτος οἷος τῶν ἐμῶν μηδενὶ ἄλλῳ πείθεσθαι ἤ τῷ λόγῳ ὃς ἄν μοι λογιζομένῳ βέλτιστος φαίνηται. (Πλάτων, Κρίτων 46b)
Μτφρ: Γιατί εγώ, όχι μόνο τώρα, αλλά και από πάντα είμαι τέτοιος, ώστε σε κανένα άλλο από τα δικά μου να μην πείθομαι παρά στον ορθό λόγο, όποιος τυχόν μου φαίνεται καλύτερος, όταν συλλογίζομαι.

Τότε τοίνυν, ὡς ἔστιν ἀκούειν, οὐδεὶς ἔστιν ὅστις ἀπεστερεῖτο τοῦ σωθῆναι, ὅστις ἑαυτὸν οἴκοι κρύψειεν. (Δημοσθένης, Κατ’ Ἀνδροτίωνος 52)
Μτφρ: Τότε λοιπόν, όπως ακούγεται, ο καθένας εξασφάλιζε τη σωτηρία του, κάθε φορά που κρυβόταν στο σπίτι του.

Ἄνδρας τε τῶν Ἀθηναίων ἀπέκτειναν ὅσοι μὴ ἐξένευσαν αὐτῶν. (Θουκυδίδης, Ἱστορίαι 2.90.6) ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ
Μτφρ: Και σκότωσαν από τους Αθηναίους όσοι δεν κατάφεραν να τους ξεφύγουν κολυμπώντας.

Οἱ δὲ παῖδες ὑμῶν, ὅσοι μὲν ἐνθάδε ἦσαν, ὑπὸ τούτων ἂν ὑβρίζοντο. (Λυσίας, Κατὰ Ἐρατοσθένους 98) ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ
Μτφρ: Τα δε παιδιά σας, όσοι ήσασταν εδώ, θα προσβάλλονταν από αυτούς.

Ἀλλ' ὃν πόλις στήσειε, τοῦδε χρὴ κλύειν (Σοφοκλῆς, Ἀντιγόνη 666) ΑΠΛΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ
Μτφρ: Όποιον όμως επιλέξει η πόλη, σε αυτόν πρέπει να υπακούνε.

Αἰσχρόν ἐστι φενακίζειν ἑαυτοὺς καὶ ἅπαντ’ ἀναβαλλομένους ἃ ἂν ᾖ δυσχερῆ πάντων ὑστερεῖν τῶν ἔργων. (Δημοσθένης, Κατὰ Φιλίππου 40) ΑΟΡΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ή ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Μτφρ: Είναι ντροπή να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και αναβάλλοντάς τα όλα, όσα τυχόν είναι δύσκολα, να υστερούμε σε όλες μας τις επιχειρήσεις.

Πιστεύετε τούτοις ἀληθῆ λέγειν, οἳ ἂν καὶ σιωπῶντες ἐν ἅπαντι τῷ βίῳ παρέχωσι σώφρονας σφᾶς αὐτοὺς καὶ δικαίους. (Λυσίας, Ὑπὲρ τῶν Ἀριστοφάνους χρημάτων 54) ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟ
Μτφρ: Να εμπιστεύεστε πως λένε την αλήθεια εκείνοι που, ακόμα και αν μένουν σιωπηλοί σε όλη τους τη ζωή, αποδεικνύονται συνετοί και δίκαιοι.

Ἐβούλευον δὲ οὐδὲν ὅτι μὴ τοῖς ξυνεστῶσι δοκοίη. (Θουκυδίδης, Ἱστορίαι 8.66.1) ΑΟΡΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Μτφρ: Δεν συζητούσαν τίποτα που να μην το είχαν εγκρίνει οι συνωμότες.

Ἆρα σὺ οὐ μανθάνεις ἅττ᾽ ἂν ἀποστοματίζῃ τις; (Πλάτων, Εὐθύδημος 277α)
Μτφρ: Μήπως εσύ δεν μαθαίνεις όσα τυχόν απαγγέλλει κάποιος;

Ὅτῳ γὰρ ἂν ἐντύχῃ Ἀθηναίων τῶν καλῶν κἀγαθῶν, οὐδεὶς ἔστιν ὃς οὐ βελτίω αὐτὸν ποιήσει ἢ οἱ σοφισταί. (Πλάτων, Μένων 92e)
Μτφρ: Γιατί, οποιονδήποτε από τους καλούς και χρηστούς Αθηναίους συναντήσει, κανείς δεν θα τον καταστήσει καλύτερον από ότι οι σοφιστές.

Ἐν δὲ τούτῳ ὁ μὲν Κλεινίας τῷ Εὐθυδήμῳ ἀπεκρίνατο ὅτι μανθάνοιεν οἱ μανθάνοντες ἃ οὐκ ἐπίσταιντο. (Πλάτων, Εὐθύδημος 276ε) Ευθύς Λόγος: μανθάνουσιν οἱ μανθάνοντες ἃ ἃν μὴ ἐπίστωνται.
Μτφρ: Στο μεταξύ ο Κλεινίας απάντησε στον Ευθύδημο ότι μαθαίνουν όσοι μαθαίνουν αυτά που δεν γνωρίζουν.

Δύναιτο δ’ ἄν τις μεταδιδόναι ὃ μὴ ἔχει; (Πλάτων, Ἀλκιβιάδης Α΄ 134γ)
Μτφρ: Θα μπορεί κάποιος να μεταδίδει αυτό που ο ίδιος δεν κατέχει;

Εμφάνιση Επεξήγησης Συμβόλων	Το περιεχόμενο του παρόντος ιστοχώρου υπάγεται σε Άδεια Χρήσης υπό την προϋπόθεση τηρήσεως των υποχρεώσεων που προκύπτουν από τις επεξηγήσεις των διπλανών συμβόλων. Η εν λόγω άδεια επιτρέπει στους χρήστες να κάνουν διασκευές, να τροποποιούν και να δημιουργούν παράγωγα του έργου, χωρίς να τα διαθέτουν για εμπορικούς σκοπούς, υπό την προϋπόθεση να γίνεται αναφορά στο δημιουργό και να αναδιαθέτουν το έργο με τους ίδιους ακριβώς όρους που το διαθέτει το ΙΤΥΕ, δηλαδή αναφέροντας πάντοτε τον δημιουργό του πρωτοτύπου. Το ΙΤΥΕ επιφυλάσσεται παντός νομίμου δικαιώματός του στην περίπτωση παράβασης των όρων αναδιάθεσης του έργου.
	Αναφορά Δημιουργού - Ο συγκεκριμένος όρος διευκρινίζει στο κοινό ότι μπορεί να προβαίνει σε κάθε επιτρεπόμενη ενέργεια (π.χ. αναπαραγωγή), όπως αυτή ορίζεται στην άδεια, υπό την προϋπόθεση ότι θα πραγματοποιήσει ρητή αναφορά στο δημιουργό του πρωτοτύπου.
	Μη Εμπορική Χρήση - Η εφαρμογή του συγκεκριμένου όρου επιτρέπει στους χρήστες να αναδιανέμουν, να κάνουν διασκευές, να τροποποιούν και να δημιουργούν παράγωγα του έργου μόνο για μη εμπορικούς σκοπούς.
	Παρόμοια Διανομή - Ο εν λόγω όρος επιτρέπει στους χρήστες να προβαίνουν σε κάθε επιτρεπόμενη ενέργεια, υπό την προϋπόθεση η οποιαδήποτε αναδιανομή να πραγματοποιείται με τους ίδιους ακριβώς όρους που διατίθεται και το πρωτότυπο έργο.